Monday, December 6, 2010

Προς Όλους Τους Επιχειρηματίες...

Προς όλους τους επιχειρηματίες εκεί έξω:

ΑΡΚΕΤΑ!

Έχετε χάσει το νόημα. Δεν υπάρχει πλέον αξιοπρέπεια προς τους καλλιτέχνες σήμερα και για αυτό θα κλείνετε ένας προς ένας τα μαγαζιά σας χωρίς δεύτερη κουβέντα. Δε φταίει η κρίση - φταίτε εσείς που το βλέπετε παρτάκικα και εγωιστικά το θέμα και όχι συμβιωτικά με τις μπάντες.

Είμαι καλλιτέχνης σημαίνει έρχομαι στο μαγαζί σου φίλε μου για να παρουσιάσω τη δουλειά μου και να φέρω και τον κόσμο που με ακολουθεί για να το δεί. Αυτό δε σημαίνει ότι θα φέρω ΜΟΝΟ εγώ κόσμο. Το μαγαζί είναι δικό σου - εσύ είσαι ο επιχειρηματίας - άρα εσύ που παίρνεις το ρίσκο θα πρέπει ΠΡΩΤΙΣΤΑ να φροντίσεις να βγούν τα λειτουργικά σου έξοδα - ΟΧΙ ΕΓΩ. Αν η βραδιά δεν πάει καλά - δε σημαίνει ότι φταίω εγώ άρα δεν θα πρέπει να πληρωθώ. Με την ίδια λογική γιατί δε λες στο μπαρμαν που περίμενε όλο το βράδυ ότι δεν πήγατε καλά άρα ότι δεν θα πληρωθεί?

Είμαι καλλιτέχνης σημαίνει ότι δεν κάνω εγώ τη διαφήμιση μόνο για το event μας αλλά και εσύ. Δεν είναι η δουλειά μου να είμαι pr, ούτε διαφημιστής, ούτε πληρώνομαι για αυτό αλλά και να πληρωνόμουν πάλι δε θα ήθελα να το κάνω γιατί με αποσπά από αυτό που θέλω να παρουσιάσω στον κόσμο και αν δεν είμαι συγκεντρωμένος εσύ θα ΧΑΣΕΙΣ κόσμο επειδή εγώ δεν ήμουν καλός στη δουλειά μου.

Είμαι καλλιτέχνης σημαίνει ότι έχω άποψη για αυτό που κάνω και ΟΧΙ ρε φιλαράκο δε θα έρθω να παίξω με ένα λιγότερο πληκτρά, ούτε χωρίς μπασίστα, ούτε θα αλλάξω το πρόγραμμά μου για να χορέψει η χοντρή κυρία που ακούει σκυλάδικο. Το να είμαι ευέλικτος πάνω στο πρόγραμμά μου με βάση τον κόσμο που έχω από κάτω αφορά εμένα και μόνο. Νομίζω θα εκπλαγείς με το ότι τελικά πουλάνε και άλλα πράγματα πέρα από το σκυλάδικο που νόμιζες ότι πουλάει...

Είμαι καλλιτέχνης και εσύ είσαι επιχειρηματίας και έχεις μουσική σκηνή. Εγώ ξέρω να παίζω, να τραγουδάω κτλ... φρόντισε να μάθεις και εσύ λοιπόν ή να έχεις κάποιον που να ξέρει υπεύθυνο το τι χρειάζεται για να τρέξει μια μουσική σκηνή. Δεν είναι δυνατόν να μην ξέρεις τι σημαίνει backline ή pa και να θες να στήσεις live για 7.000 άτομα με τον ήχο να βγαίνει από το κινητό μου.

  • Αν δουλεύαμε πραγματικά μαζί στην προώθηση ενός event όλα θα πήγαιναν καλύτερα.
  • Εσύ ζητάς και την πίτα ολάκερη και το σκύλο χορτάτο για αυτό και είναι σχεδόν σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα όταν εγώ θα είμαι πλέον σπίτι μου και θα γράφω μουσική για την πάρτη μου χωρίς να την δείχνω - εσύ θα είσαι φυλακή για χρέη.
  • Δε θα φταίει η Κρίση ούτε η καπναπαγόρευση. Το στραβό σου το κεφάλι θα φταίει που δεν άκουσες κανέναν πιτσιρικά που είχε κάτι να σου πεί επειδή εσύ είχες το know how και ήξερες από νύχτα ενώ αυτός όχι.
Ζητάμε τα στοιχειώδη για όλους ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΟΥΜΕ με ΠΟΣΟΣΤΑ:

ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ πήγε δεν πήγε καλά. πχ 150 ευρώ που καλύπτουν έξοδα προβών, μεταφορικά από και προς το μαγαζί, μη κλείσιμο άλλης εμφάνισης στην ίδια μέρα για οποιονδήποτε από τους μουσικούς. Έτσι είμαστε σίγουροι και εμείς ότι εσύ θα προσπαθήσεις να φέρεις έστω το βασικό κόσμο για να πας καλά και δε θα περιμένεις πάλι να τα αρπάξεις.

ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ. Αν δεν ήρθαν αρκετοί για να καλύψεις τα λειτουργικά σου έξοδα είναι ΚΑΙ δικό σου πρόβλημα. Δεν είμαι φιλόπτωχο. Εργάζομαι και εγώ για να μπορώ να συνεχίσω να πληρώνω τις πρόβες μου, να βελτιώνω τον εξοπλισμό μου, να γράφω τους δίσκους μου κτλ κτλ...

ΠΟΣΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΖΙΡΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΣΗΤΗΡΙΟ. Αν πάμε καλά θέλω και εγώ να το νιώσω αυτό στην τσέπη μου για να έχω κίνητρο να προσπαθώ περισσότερο κάθε φορά να πηγαίνουμε καλά, αλλά και για να επενδύσω στον εξοπλισμό μου. Αν έχεις από έναν αριθμό και πάνω κατανάλωση που να καλύπτει τα λειτουργικά σου έξοδα τότε θέλω από εκεί και πάνω να με δίνεις ένα ποσοστό δίκαιο που προσπάθησα και σου έφερα έξτρα κόσμο πχ. 30% στο συνολικό τζίρο πάνω από το όριο κατανάλωσης που καλύπτει τα λειτουργικά σου έξοδα. Έτσι αν τα λειτουργικά σου είναι 500 ευρώ και εσύ έβγαλες 2500 τότε στα 2000 θέλω το 30% πέρα από την αμοιβή μου από την είσοδο. Δίκαιο?

ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ. Αν νομίζεις ότι με το να βγάλεις το event στο facebook έκανες κάτι τότε είσαι τουλάχιστον πολύ αδαής. Ο κόσμος έρχεται μόνο αν ακούσει για το μαγαζί σου στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση, ή βλέπει αφισοκολλημένα ολόκληρα γήπεδα με τα event σου. Με κανέναν άλλο τρόπο.

Αν δεν καταλάβετε αγαπητοί ότι η σχέση μας είναι συμβιωτική - τότε θα χαρώ πολύ μιας και θα μείνω άνεργος να γίνω ο κλητήρας που θα καρφώνει την ένδειξη "ΠΩΛΕΙΤΑΙ" στο παλαί ποτέ αρχοντικό σας...

Και εις άλλα πολλά!

Με την ελπίδα κάποιοι από εσάς να ξυπνήσετε για να βρούμε μια λύση που να δουλεύει για όλους...






Facebook

16 comments:

Anonymous said...

Να προσθέσω ότι δεν φταίει ο καλλιτέχνης αν δεν πάει καλά η βαδιά από άποψη κόσμου.
Αν μπούνε 150 άτομα στο μαγαζί και φύγουν στο μισάωρο, τότε ναι φταίει.

anthropologio said...

Πες τα ρε φιλε! Συμφωνω με τον ανωνυμο αλλα και παλι δε σημαινει οτι δεν πρεπει να πληρωθει!!!!

Anonymous said...

Είμαι επιχειρηματίας, αλλά δεν ανήκω στον χώρο που αναφέρεσαι. Δεν έχω να κάνω με μπάντες, ούτε είχα, ούτε θα έχω, αλλά άκου και μία άλλη άποψη.
Τα όσα λες δίνουν σε έναν τρίτο που δεν σε γνωρίζει την εντύπωση ενός κακομαθημένου κλαψιάρη που δε γνωρίζει το παραμικρό από την πραγματικότητα της αγοράς. Έχεις δίκιο στα μισά από όσα λες, όμως το ύφος σου και ορισμένες απαιτήσεις καταστρέφουν το μήνυμα σου και δείχνεις παιδάκι που ζει με λεφτά του μπαμπά και φαντάζεται πως είναι διάσημος, τρανός, καλλιτεχνική ψυχή υπεράνω επίγειων πεζών θεμάτων (όπως τζίρος, πελατεία κλπ), και χωρίς λόγο απαιτητικός.
Δεν είναι λοιπόν θέμα σου ότι ο άλλος έχει ΤΕΒΕ, ΙΚΑ προσωπικού, ΦΠΑ, εφορία, δημοτικά τέλη, ΔΕΗ, ΟΤΕ, Κάβα, δάνεια, επιταγές, πιστωτικές κάρτες, πιθανώς οικογένεια, κλπ. Χέστηκες, εσύ είσαι καλλιτέχνης. Σε έναν ονειρικό κόσμο πίστεψε με, όλα θα ήταν όπως τα λες. Σκέφτηκες ποτέ όμως ότι εδώ μιλάμε για συνεργασία? Σκέφτηκες ότι αν δεν πάει καλά το μαγαζί, δεν θα υπάρχει μαγαζί για να πας, και θα παίζεις στο παρκάκι για να σου πετάνε κέρματα? Σκέφτηκες ότι η κόντρα και η επίθεση σε κάνει αντιπαθητικό και ο άλλος θα πει, με παρακαλάνε 234234 μπάντες, άντε γεια ?
Για αυτό άσε τη μαγκιά και κοίτα να βρεις μέση λύση συνεργασίας. Και εσύ κάνεις ότι μπορείς, και ο άλλος αν όλα πάνε καλά, χαρούμενος θα είναι και θα προσφέρει. Εκτός αν πέσεις σε απατεώνα, υπάρχουν πάντα, παντού, και από όλες τις πλευρές. Αλλά σε φυσιολογικές καταστάσεις, είτε και το μαγαζί βγάζει, και εσένα αμοίβει, είτε πάει για κλείσιμο, και σε παίρνει η μπάλα. Δεν είσαι εσύ η φίρμα που είναι εκτός πραγματικότητας και δεν σε αγγίζουν τα προλβήματα αυτού που συνεργάζεσαι. Να πληρωθείς που έπαιξες, ναι, πρέπει. Αλλά και εσύ να σκιστείς πρέπει, γιατί όπως εσύ λες προβλημά του, θα πει και αυτός πρόβλημα σου. Δεν θα βοηθήσεις στο να στηθεί ο χώρος και θέλεις ειδικό υπεύθυνο που θα σου τα έχει όλα έτοιμα? Σίγά, ήρθαν οι Manowar ! Να πληρώσει και καμιά κοπελιά για μασάζ στα καμαρίνια που θα χτίσει για πάρτι σου?
Ή είσαι ρεαλιστής, ή μπορείς να γκρινιάζεις ότι φταίει ο κακός επιχειρηματίας που δεν πάει καλά.

Καταλαβαίνω πως ήδη με μισείς και θέλεις να βρίσεις, αλλά ούτε σε ξέρω, ούτε προσωπικά θέλω να σου επιτεθώ. Αν θέλεις σκέψου τα όσα σου είπα σοβαρά, αν θέλεις αγνόησε τα και βρίσε με. Σου ξαναλέω με μπάντες δεν έχω να κάνω, αλλά καταλαβαίνω τι θα πει μικροεπιχειρηματίας στην ελληνική πραγματικότητα. Σκουπίζει τον κώλο του με εμάς το κράτος. Ούτε κάτι κερδίζω από το να γράφω τόση ώρα, κατα τύχη σε βρήκα και είπα να απαντήσω.

Unknown said...

Το πρόβλημα κ. Ανώνυμε είναι ότι όπως λες και ο ίδιος ευθαρσώς είσαι άσχετος και απλά έχεις άποψη. Όλοι έχουν άποψη σαφώς και υπάρχει και σχετική παροιμία του σοφού λαού.

Τα όσα λέω λοιπόν, σε έναν τρίτο που δε με γνωρίζει αλλά είναι σχετικός με μπάντες και με μουσικές σκηνές (και σε αυτούς απευθύνεται αυτό το μήνυμα) είναι ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΛΟΓΙΚΗ και απολύτως ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ. Δεν ζήτησε κανείς μεγαλεία ούτε τρελά χρήματα, ούτε γκόμενες στα καμαρίνια (που είναι ανύπαρκτα ούτως ή άλλως), αλλά δε γίνεται αγαπητέ να πληρώνεται ο μπάρμαν περισσότερο από τη μπάντα ή να φτάνει η μπάντα να βάζει από την τσέπη της για να παίξει - πάει και τέλειωσε. Δεν υπάρχει καμία λογική σε αυτό.

Η συνεργασία προυποθέτει ότι θα βρούμε αυτή τη μέση λύση. Και μέση λύση δεν είναι να παίρνεις το ρίσκο του επιχειρηματία - είμαστε συνεργάτες αλλά δεν το χτίσαμε μαζί το μαγαζί ούτε θα βγάλουμε τα ίδια χρήματα στο τέλος της βραδιάς.

Όπως έχει η οικογένεια ο επιχειρηματίας έτσι και εγώ έχω υποχρεώσεις και επειδή ακριβώς δε ζω με τα λεφτά του μπαμπά αλλά κάνω και πρωινή δουλειά για να έχω χρήματα να ξοδεύω στη μπάντα μου (στη μόνη δουλειά που θα ήθελα να κάνω αλλά είναι αδύνατον βάσει συνθηκών) - θέλω αν μη τι άλλο να "μην φτάνω να μπαίνω μέσα".

Προσωπικά ξεκάθαρα στο λέω (και υπογράφω επώνυμα) στα @@ μου άμα θα βάλει κάποια άλλη μπάντα από τις 234234 μπάντες ο επιχειρηματίας που δέχεται να παίζει τζάμπα. Ο καθένας ότι πληρώνει παίρνει - και 10 χρόνια τώρα στην αγορά - έχω δεί πολλούς σαν αυτούς που υποστηρίζεις να μην αντέχουν ούτε 2 χρόνια.

Άμα εσύ έχεις ταβέρνα και σερβίρεις χαλασμένο φαγητό - πόσο θα αντέξεις στην αγορά? Το ίδιο συμβαίνει και με κάποιον τυχάρπαστο επιχειρηματία που ανοίγει μια μουσική σκηνή για να τα τσεπώσει και βάζει μαθητικές μπάντες μέσα που δέχονται να παίξουν τζάμπα για αυτόν και την παρέα τους.

Το μαγαζί πρέπει να φροντίζει να έχει επαρκή διαφήμιση και θαμώνες αρκετούς για να βγαίνουν τα λειτουργικά του έξοδα. Να έχει μια βάση βιώσιμη και μετά να επιχειρεί να βάλει μπάντες μέσα. Η μπάντα δεν έρχεται στο μαγαζί για να σου δώσει το φιλί της ζωής όταν πας για πτώχευση επειδή ήσουν κακός επιχειρηματίας. Η μπάντα έρχεται για να πάει το baraκι σου που αποφάσισες να κάνεις μουσική σκηνή να πάει ένα σοβαρό βήμα παρακάτω.

Αν τώρα φυσικά θες να βάλεις μια μπάντα μέσα για να τραβήξεις κόσμο και να σου χτίσει το μαγαζί επειδή δε σε ξέρει κανένας, τότε αυτή η μπάντα είναι συνεταίρος σου και εφόσον εσύ βάζεις το χώρο και αυτή τον κόσμο, θα παίξετε τουλάχιστον 50 - 50 για να ναι δίκαιο και στο τέλος της βραδιάς θα δείτε τι βγάλατε από κοινού και θα τα μοιράσετε στη μέση.

Αυτό που ισχύει μέχρι τώρα (για να ξέρεις) στην πλειοψηφία των σκηνών είναι 30% από την είσοδο ή τις εισπράξεις και πλαφόν 50 κεφάλια για 12 ευρώ εισητήριο ή 65 κεφάλια για 10 ευρώ. Δηλαδή ότι αν έχει λιγότερα από 50 κεφάλια μέσα (έτσι μετράει τους ανθρώπους) - δεν πληρώνεσαι γιατί δε βγαίνει το μαγαζί.

Αν έχεις λοιπόν εσύ μια ταβέρνα, για να έρθω στο ίδιο παράδειγμα, και εγώ είμαι ο χασάπης που σου δίνω το κρέας για να δουλέψεις είναι σαν να μου λες φίλε επειδή δε θέλω να σε πληρώσω στάνταρ, θα παίξουμε με ποσοστά - αλλά άμα δεν πουλήσω το λιγότερο 50 κιλά κρέας εσύ δεν πληρώνεσαι και μου κάνεις δώρο τα 50 κιλά κρέας γιατί έτσι γουστάρω.

Είναι σαφές επίσης ότι στο τέλος της βραδιάς πολλές φορές μας έχει τύχει να έχουμε πολύ περισσότερους από το ελάχιστο πλαφόν κεφαλιών, αλλά να λέει το μαγαζί ότι αυτοί οι extra 20 πχ ήταν τζαμπατζήδες ή παρατρεχάμενοι του μαγαζιού κτλ...γιατί δεν τον συμφέρει να σου δώσει το ποσοστό σου.

Αυτά τα ολίγα λοιπόν με διάθεση να γίνεις λίγο πιο σχετικός.

Τέλος, ευτυχώς για μένα δεν τρέφω αισθήματα μίσους για κανέναν. Αυτή είναι δουλειά άλλων και ο μόνος λόγος που μπήκα στη διαδικασία να σου απαντήσω είναι γιατί μπήκες στον κόπο να γράψεις την άποψή σου, και αυτό το σέβομαι.

Kay Darens

Γιώργος Ευστρατιάδης said...

Γεια σε όλους.

Φιλε Kay. Eχω γράψει και εγώ τέτοια Posts στο παρελθόν, οπότε καταλαβαίνω τον θυμό σου (το "εν βρασμό"), πράγμα που αιτιολογεί και τα ελάχιστα "τραβηγμένα" σημεία στο κείμενο σου.

Εγώ τα έχω ξεκαθαρίσει αυτά μέσα μου πλέον (νομίζω τουλάχιστον). Ο επιχειρηματίας είναι υπεύθυνος για όλα στο μαγαζί ΤΟΥ. Παράλληλα είναι και αυτός που παίρνει το ρίσκο να ΚΕΡΔΙΣΕΙ ή να ΧΑΣΕΙ (πολλά ή λίγα).
Αυτός επιλέγει τους συνεργάτες του, τους εργαζόμενους και τους καλλιτέχνες που θα κάνουν κάποια εμφάνιση στο μαγαζί του.

Δεν μπορείς να ζητάς ποσοστά, γιατί αν το κάνεις γίνεστε "συνέταιρος" σε όλα. Αν όμως υπάρχει η απλή συμφωνία "παίζω για τόσα" - "παίξε ότι υποσχέθηκες και πάρτα", νομίζω τα πράγματα είναι απλά. Πάντα η συμφωνία πρέπει να είναι συμφωνία. Όχι "υπό συνθήκες" συμφωνία.

Στην Ελλάδα ένα μεγάλο φορτίο του επιχειρηματία έχει μεταφερθεί χωρίς λόγο στον καλλιτέχνη. Η σχέση πρέπει και ΕΙΝΑΙ ξεκάθαρη.

Από την άλλη, οι ίδιες οι μπάντες έχουν σκάψει τον λάκκο τους κάποιες φορές. Όταν πας στον επιχειρηματία και "υπόσχεσαι" παπάδες για να παίξεις εσύ και όχι ο άλλος ή πας πάντα ΤΖΑΜΠΑ, τότε ο επιχειρηματίας κακομαθαίνει και ζητάει τα ίδια από παντού.

Και κάτι άλλο. Πόσα μαγαζιά έχουν ηχολήπτη (όχι ένα παιδάκι που ξέρει 5 πράγματα), promoter , pr και pa της προκοπής; Από εκεί μπορεί κάποιος να δει πόσο σοβαρά έχουν πάρει την επιχείρηση τους. Αν δεν πάρω εγώ σοβαρά την επιχείρηση μου, γιατί περιμένω να το δουν αλλιώς οι άλλοι.

Όλα αυτά, υπάρχουν στο εξωτερικό. Δεν τα βγάζω από το μυαλό μου. Απλά εκεί, δεν ανοίγει μουσική σκηνή ο κάθε κακομοίρης νυχτόβιος, πρώην μπάρμαν κλπ.

Η μουσική είναι τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις. Και όπως όλα στην τέχνη, θέλουν αγάπη πρώτιστα.

Με όλο τον σεβασμό και χωρίς προσωπικές αιχμές για κανένα λόγο.

Ευστατιάδης Γιώργος

Nic said...

Kalhspera! Egw zw se ena diaforetiko va8mo tis syn8hkes tis opoies perigrafeis parapanw...ws epaggelmatias dj ta teleytaia 13 xronia. Tonizw to epaggelmatias..giati apo ayto kai mono zw...alla kai exw kanei kai kapoies spoudes sto antikeimeno. SYMFWNW APOLYTWS me oles tis apopseis tou Kay...alla kai me thn apopsh pws EMEIS TOUS EXOUME KAKOMA8EI! otan file mou o ka8enas leei pws einai dj kai paizei anti gia ayton o media player..otan o ka8enas paei kai paizei 8 wres se magazia gia 20-30 eyrw gia na kanei th pozeria tous se gkomenakia...e...kapou ekei pleon h piatsa exei xalasei! kai nai..o vlaxos pou poulhse ena kopadi provata gia na kanei magazi..h einai ex montelo..ex h8opoios...ex...ex...ex, to mono pou exei ma8ei na koitaei pleon einai POSO KOSMO FERNEIS, h an ginetai na plhrwneis kiolas gia paizeis giati sou kanei kai xarh sth magazara tou pou exei paiksei px h Sasa BASTA (mh x*sw)! EMEIS KAI MONO EMEIS FTAIME..pou kapote to dexthkame..h pou logw ths anaghs akoma to dexomaste na paizoume gia "mia sokolata" olo to vrady! kai ola ayta de ta lew exontas fragka..h exontas douleia. akrivws epeidh emmenw stis apopseis mou..fetos logw "oikonomikhs krishs" den exw douleia pou8ena..giati d symvivazomai na paiksw "laika"..h na douleuw 8 wres ANASFALISTOS kai gia 30 eyrw!
AYTA...eyxaristw..kai kouragio se olous mas!

Anonymous said...

Φίλε Kay χαίρομαι που και το post μου εμφανίστηκε, και λογικά απάντησες. Βασικά θα έλεγα πιο λογικά και ήρεμα από ότι στο αρχικό post-άρθρο.

Καταρχήν, ναι είμαι άσχετος, αλλά όχι τόσο μακρυά από το θέμα όσο ένας ταβερνιάρης. Σε καφετέρια και σε ίντερνετ είμαι. Το θέμα είναι όπως γράφει και άλλος ότι ουσιαστικά είναι σαν να ζητάτε συνεταιρισμό χωρίς ρίσκο.
Δηλαδή το ποσοστό του τζίρου το βρίσκω τραγικό. Ξέρεις τι καρκίνο βγάζει ο άλλος για να έχει τον όποιο τζίρο? Τα έγραφα πιο επάνω, να μη τα γράφω πάλι τα πόσα έχει να αντιμετωπίσει. ΑΝ πετύχει με το ρίσκο του (δεν μιλάμε για 2-3 μεγαλοκαρχαρίες, για τον κάθε μικρό), τότε μπράβο του. Γιατί να χρωστάει ποσοστά ?? Αν θέλεις ποσοστά, όπως λες και εσύ γίνεσαι συνέταιρος, έχεις το ίδιο ρίσκο, το ίδιο μερίδιο στη χασούρα, τα ίδια δάνεια, και μετά μπορείς να απαιτείς και πιθανά κέρδη.

Βέβαια δε λέω, αφού έτσι λειτουργεί το σύστημα ok, δεν είπα να αλλάξει. Όμως εφόσον το σύστημα είναι τόσο άδικο από τη φύση του, γιατί άδικο είναι ο άλλος να βάλει διαφήμιση, στήσιμο χώρου, μαγαζί, κόσμο, αμοιβή σου, όλα γιατί είσαι ο "καλλιτέχνης" και μετά να μοιράζεται το κέρδος, πρέπει να περιμένεις και αναποδιές.

Είμαι υπέρ της ρεαλιστικής συμβίωσης όπως λες και στο αρχικό κείμενο, αλλά όχι από τη πλευρά που το βλέπεις. Ρεαλιστικό σημαίνει ότι κοιτάς πόσο ασταμάτητο βιασμό τρώει ο επιχειρηματίας από το κράτος αντί να τον βλέπεις σαν εχθρό σου, κοιτάς τα αποτελέσματα της 'κρίσης' που με το ζόρι μας επέβαλαν, της απαγόρευσης του τσιγάρου σε όποια μαγαζιά το κάνουν, κλπ κλπ. Και συμβίωση σημαίνει κάνεις ότι μπορείς, κάνει ότι μπορεί. Η συμφωνημένη αμοιβή ναι, αφού το είπατε, τέλος και άδειο να είναι το μαγαζί πρέπει να σου τα δώσει. Αλλά αν δεν έχεις διάθεση να βοηθήσεις με κόσμο, με promotion, με στήσιμο χώρου κλπ στον άλλο που δεν κοιμάται τα βράδυα γιατί δεν ξέρει αν θα βγάλει το ενοίκιο, να περιμένεις ανάλογη αντιμετώπιση.

Συγγνώμη αν ακούγεται πεζό και ξερό αλλά στον κόσμο της αγοράς τα πάντα είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. Αν εσύ κάποτε είσαι γνωστός και του φέρνεις 200 άτομα που θα δίνουν 10 ευρώ είσοδο, θα κάνει και κωλοτούμπες όταν του το λες. Αν έχεις 2 παρέες των 5 ατόμων τότε συγγνώμη αλλά δεν έχει καμία υποχρέωση να καλύψει τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες.

Τέλος για αυτά που λέει ο επαγγελματίας Dj, και πάλι δεν είμαι στον χώρο, αλλά για να φέρω ένα παράδειγμα από internet cafe, υπάρχουν λοιπόν τα 'clans'. Αυτοί πιστεύουν ότι είναι επαγγελματίες gamers, ότι και αν σημαίνει αυτό. Επειδή λοιπόν βλέπουν στο εξωτερικό εταιρίες με τζίρους τρελών εκατομμυρίων (π.χ. intel) να δίνουν σε κάποιες ομάδες λεφτά για promotion, πού τους είναι ψίχουλα και το κάνουν σαν μικρή έξτρα διαφημισούλα, το απαιτούν από το μαγαζάκι εδώ που πάει για κλείσιμο. Θέλουν λεφτά, εξοπλισμό, να παίξουν φυσικά τζάμπα, να πληρώνονται τα εισητήρια τους για tour σε άλλες πόλεις.
Γιατί? χωρίς λόγο, απλά επειδή στο μυαλό τους γαμάνε και πιστεύουν ότι τους αξίζει. Δεν φέρνουν κόσμο, κάνουν φασαρία, έχουν απαιτήσεις που κοστίζουν, και μειώνουν το μαγαζί καθώς με το παραμικρό παραπονιούνται δυνατά.

Δεν θέλω να πω ότι αυτό είναι και ένας DJ. Απλά θέλω να πω ότι αν ρωτήσεις έναν pro gamer θα σου πει τις χίλιες βλακείες, ενώ η πραγματικότητα είναι άλλη. Έτσι ίσως αν ένα μαγαζί έχει τον ίδιο κόσμο και το ίδιο κέρδος από έναν media player τότε πες μου γιατί να πληρώνει απαιτήσεις περίεργες ? Θα κερδίσει κάτι ή δεν θα έχει να πληρώσει το ρεύμα γιατί ήρθε ο DJ ?

Anonymous said...

Εγω συμφωνω με τον Anonymous στα περισσότερα πράγματα.
Εγώ είμαι DJ. Ο Kay εχει μπαντα.
Και οι δυο οταν παμε σε ενα μαγαζι για δουλεια πρεπει να διαχωριζουμε τα πραγματα. Ειναι αλλο το κομματι της δουλειας μας (Μουσικη, τραγουδι, mixing, κτλ) και αλλο το κομματι του κοσμου.
Εγω πχ θα παω σε ενα μαγαζι να παιξω μουσικη. Αναλογα το μαγαζι (cafe ή bar ή club ή restaurant, κλπ) και τις ωρες (Νωρις ή αργα, πολλές ή λιγες), θα ζητησω και αναλογα χρηματα που θεωρω εγω σωστα και ικανοποιητικα. Οχι για το κοσμο που μπορει να φερνω.. Θα ζητησω λεφτα για αυτο που θα κανω.
Εχω δουλεψει πχ στη Γλυφαδα, σε cafe. 20:00-2:00 με 60-70 euro. Επειδη το μαγαζι πηγαινε καλα. Δεν ειχε προβλημα να δωσει παραπανω χρηματα. Τωρα δουλευω σε cafe στη Φιλαδελφια και παιρνω 40 euro για 20:00-3:00. Δε με χαλαει, γιατι ειναι πιο κοντα στο σπιτι μου. Πιο χαλαρα. Και τοσα ζητησα, γιατι εκει δεν γινεται να παρω 70. Αν ηθελα 70 θα ξαναπηγαινα ΓΛυφαδα.
Επισης παιζω σε club στο Κολωνακι καθε Παρασκευη. Σαν resident. Παιζω 1:30-3:30 και παιρνω 100 euro. Φυσικα οταν παω στο club, δεν θα ζητησω αυτα που ζηταω στο cafe. Αλλα ζηταω παραπανω, επειδη στο club η μουσικη πρεπει να ειναι πιο προσεκτικη, καλυτερα μιξαρισμενη, κλπ.. Και το club χρεωνει 10 euro το καθε ποτο. Οχι 5 ή 6..
Ο ιδιος DJ ειμαι.. Στο ενα 40-50 euro για 7 ωρες. Στο αλλο 100 euro για 2 ωρες. Οι συνθηκες αλλαζουν. Τα λεφτα αλλαζουν.
Τωρα αν πχ θελω να κανω ενα παρτυ καπου. Και εχω πισω μου το background (PR, χορευτριες, κοσμο να με ξερει, κλπ). Φυσικα και θα ζητησω κατι αναλογο. Αν μπορω να φερω 50 ατομα θα υπολογισω και θα ζητησω. Αν μπορω να φερω 200, φυσικα παραπανω... Κ.ο.κ. Δεν θα παρω 50 ή 60 euro...
Σε αυτο που συμφωνω γενικα ειναι πως σαφως στη χωρα μας και στο χωρο της διασκεδασης υπαρχουν, σε μεγαλυτερο ποσοστο απο το εξωτερικο, ασχετοι... Ανθρωποι που δεν ξερουν απο μουσικη ή γενικα απο στησιμο μαγαζιου. Ειτε αυτο εχει να κανει με live μουσικη, είτε με DJ.
Αυτο που ξερουν ολοι ομως, δυστυχως, ειναι πως η επιτυχια μετριεται με το Ζ, στο τελος της βραδιας. Απλα εγω οταν παω να μιλησω για δουλεια, μιλαω για αυτο που μπορω να ελεγξω εγω. Κι αυτο ειναι τι μουσικη θα παιξω, για ποση ωρα και τι λεφτα θα παρω.
Το αν θα εχει 200 ατομα που θα πιουν 1 μπυρα το καθενα ή αν θα εχει 10 παρεες, 30-40 ατομα, που θα παρουν απο 2 σαμπανιες η καθε μια δεν το συζηταω εκεινη την ωρα. Γιατι δεν υπαρχει λογος... Γιατι ειναι ανουσιο...
Οποτε πχ πηγαινεις εσυ με τη μπαντα σου. Ζητας τα τεχνικα που θες. Λες τι εχεις να δωσεις. Και ζητας το ποσο σου. Ασχετα με το κοσμο, κλπ... Εσυ πρεπει να παρουσιαζεις αυτο που εισαι σαν καλλιτεχνης (ή DJ) ασχετα αν εχεις 10 ατομα κοινο ή 200. Οποτε ζητας και το αναλογο ποσο. Απ' εκει και περα, τα ποσοστα, το ποσο κοσμος θα ερθει κλπ δεν ειναι των "καλλιτεχνικων"... Ειναι business.
Υπαρχουν πολλα, παρα πολλα μαγαζια στα μερη μας. Οποτε καπου μπορεις να βρισκεις σιγουρα, και εσυ να εισαι ευχαριστημενος (και καλλιτεχνικα και οικονομικα) και ο μαγαζατορας...

Unknown said...

Hello again Anonymous Epixeirimatia,

Είναι προφανές ότι δεν μπορείς να καταλάβεις τη θέση μου (που δεν είναι από ότι φαίνεται μόνο δική μου) και αυτό γιατί ακριβώς θεωρείς κάποια πράγματα δεδομένα και ότι όλοι είναι δίκαιοι όπως ίσως είσαι εσύ με τους συνεργάτες σου στο χώρο που δουλεύεις. Το μεγαλύτερο πρόβλημα σου (που είναι ίδια λογική και με τους επιχειρηματίες που αναφέρομαι) είναι ότι θεωρείς ότι μπορείς να βάλεις την κουβέντα χρήμα και υποχρεώσεις του επιχειρηματία μέσα στην τέχνη του άλλου. Ε δε γίνεται φίλε μου. FINITO LA MUSICA PASSATO LA FIESTA.

Με καθαρά διάθεση διαφωτισμού λοιπόν σε πληροφορώ ότι 9/10 επιχειρηματίες που έχουν μουσικές σκηνές ή club βλέπουν τον καλλιτέχνη καθαρά ως "θύμα" που πρέπει να το εκμεταλλευτούν. Δεν υπάρχει αίσθηση συνεργασίας. Και αν μια φορά φέρεις 200 άτομα είσαι θεός - αλλά όταν μετά φέρεις 5 παρέες ο άλλος σε κοιτάει με μισό μάτι ξεχνώντας ότι στην προηγούμενη εμφάνισή σου δεν ήξερε τι πήρε.

Η αίσθηση συνεργασίας προυποθέτει α) σεβασμό στη δουλειά μας και β) διάθεση διαπραγμάτευσης στους οικονομικούς όρους. Η πρώτη ερώτηση που σου κάνει κάποιος όταν δε σε ξέρει είναι "ΚΟΣΜΟ ΕΧΕΤΕ?" - δε σε ρωτάει τι παίζεις... Ξεκινάμε από τα βασικά λοιπόν αφού ο άνθρωπος που επέλεξε να ασχολείται με τη μουσική όντας ένας άνθρωπος που έχει ρίξει ένα σωρό λεφτά για να ζήσει από αυτό - ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ. Είναι σαν να έχεις εσύ internet cafe και να μην έχεις αγοράσει το απαιτούμενο bandwidth και όλοι να κολλάνε και να τα ρίχνεις συνέχεια στον ISP σου...

Να είσαι σίγουρος ότι όλοι αυτοί ΕΚΛΕΙΣΑΝ τα μαγαζάκια τους. Όχι γιατί φταίνε οι καλλιτέχνες αλλά γιατί δε γίνεται να πετύχει οτιδήποτε κάνεις στη ζωή αν δεν το αγαπάς και αν δεν έχεις ΛΟΓΟ.

Όταν δεν υπάρχει τίποτα από τα δύο και ο άλλος ζητάει μόνο χωρίς να έχει οποιοδήποτε ρίσκο είναι προφανές ότι η σχέση μας είναι σχέση εργοδότη - σκλάβου. Αυτό που ζητάμε λοιπόν είναι εφόσον συνεργάτες ΔΕΝ μπορούμε να γίνουμε αφού δεν υπάρχουν οι προυποθέσεις - τουλάχιστον να έχουμε υπαλληλική σχέση και να πληρώνομαστε ένα ποσό παγίως ως αποζημίωση πήγε δεν πήγε το πράμα.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΜΑΓΑΖΙΟΥ - σε αυτό θα μου επιτρέψεις να είμαι απόλυτος.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ Ο PR ΣΟΥ, ΤΟ PA ΣΟΥ (pa=ήχος του μαγαζιού), KAI ΓΕΝΙΚΑ δεν είναι γενικευμένο το πεδίο του. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να πάμε εκεί και να παίξουμε/παρουσιάσουμε ένα πρόγραμμα. Το ότι δεχτήκαμε να κάνουμε και άλλα 50 πράγματα (και μέσα στους υπευθύνους βάζω και τον εαυτό μου) και κακομάθανε, είναι καθαρά θέμα φιλότιμου και μόνο - όχι υποχρέωση.

Unknown said...

Εμένα με βάζεις στο μαγαζί σου για να περάσει καλά ο κόσμος που θα έρθει. Αν είναι να σου γεμίσω το μαγαζί με φίλους μου και μόνο και εσύ να μην κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι (όπως γίνεται συνήθως), να μετράω τις αποδείξεις βάζοντας δικούς μου τσεκαδόρους για να δώ αν με έκλεψες ή όχι, να φροντίζω να φτιάχνω και να τυπώνω τις αφίσσες, να κάνω τη διαφήμιση στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση κτλ και θες να παίξουμε με ποσοστά μπορώ πολύ ευχαρίστως να σου πω: να πας να γ$%@%5253#%@ γιατί μου γ@#$μας την ψυχολογία και κάθε λόγο για να συνεχίσω να παίζω.

Είναι απλό. Δε συμφωνούμε. Εγώ βρίσκω μια άλλη σκηνή που να με καταλαβαίνει (και είναι τόσες πολλές όσο οι 234234 μπάντες), και εσύ συνεχίζεις να προσπαθείς με αρπαχτές μέχρι να βγεί καλή βρώμα στην αγορά ότι δεν πληρώνεις και να σταματήσουν να έρχονται μπάντες - και να χρειαστεί να πληρώνεις ένα σωρό άλλα χρήματα στη Σάσα Μπάστα, στη Τζούλια Μπούλα και στην Έτσι Μέτσι για να έρθουν τα πείνασμένα λιγούρια στο κατάλοιπο της μουσικής σκηνής σου που πλέον θα έχει γίνει κωλ#@δικό.

Δε γίνεται να τα έχουμε όλα στη ζωή. Αν θέλει ο άλλος να το δούμε συνεταιράκια θα μου δώσει το 50% από παντού και θα τρέχω και εγώ σαν τον τρελό μαζί του (ως συνήθως) για να πάει καλά η βραδιά.

Τα έξοδά του, το αν θα βγεί, το αν θα καταφέρει να πληρώσει το νέο δωράκι στη γκόμενα του που της πήρε καινούρια μαζεράτι - δε με αφορά - όπως δεν αφορά κανέναν στη ζωή για τα έξοδα τρίτων.

Και ξέρεις φίλε μου ποια είναι η δύναμη μιας μπάντας σαν τη δική μας?

Ότι όπως εσύ έφτασες τυχαία στο blog αυτό και έγραψες κάτι...έτσι και άλλοι θα φτάσουν τυχαία και θα διαβάσουν για το μαγαζάκι που δε σεβάστηκε. Και η δυσφήμηση σε αυτά τα πράγματα είναι πολύ μεγαλύτερη από όποια διαφήμιση και αν κάνει οποιοσδήποτε.

Είναι σίγουρο πάλι...ότι όσοι έχουν σεβαστεί τους καλλιτέχνες έχουν κερδίσει από αυτό και δεν τους έχει αγγίξει η κρίση. Είναι όλα θέμα σεβασμού.

Δε σου λέω ότι δεν υπάρχουν αρπαχτικά και από τη δική μας πλευρά (ίσα ίσα που οι μουσικοί στην Ελλάδα είναι μία από τις χειρότερες φάρες) αλλά αυτοί δεν επιβιώνουν - αφού τα νέα διαδίδονται με ταχύτητα ρεκόρ.

Όσο για το παράδειγμα που λές με τα 200 άτομα - επειδή μας έχει συμβεί να έχουμε 250+ άτομα κόσμο σε ένα μαγαζί και σε άλλη δόση να παίζουμε με 70 - μόνο ένας μαγαζάτορας είχε σωστή αντιμετώπιση και σεβασμό απέναντί μας - και μιλάω για το GHOST HOUSE που αποτελεί φωτεινή εξαίρεση στον κανόνα του παραλογισμού που επικρατεί εκεί έξω.

Anonymous said...

Εγώ θέλω να πώ δύο λόγια χωρίς να μακρυγορώ... Ο κάθε επιχειρηματίας, πρέπει να ξέρει μέχρι που φτάνει το χέρι του! Δυστυχώς οι περισσότεροι ξέρουν που φτάνει, αλλά το απλώνουν πιο μακρυά! Και ok! 'Ολοι όσοι έχουμε δουλέψει ή παίξει σε τέτοια μαγαζιά, ξέρουμε πως τις περισσότερες φορές δεν κόβονται ούτε οι μισές αποδείξεις των ποτών! Δεν μπορώ να δεχτώ λοιπόν ότι τους σκίζει το κράτος, όταν ένα μαγαζί στο Ζ (όπως είπε και ο φίλος παραπάνω)βγάζει π.χ. 1000€ και φορολογείται για αυτά ενω στην πραγματικότητα έχει βγάλει τα διπλά και στην τσέπη καθαρά!!!! (έκανα και ρίμα...!!!)

Σε αυτόν τον χώρο, η πλειοψηφία θέλει να βγάλει λεφτά με τα ψέμματα!!! Όπως και σε πολλούς άλλους άλλωστε! Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική! ΟΤΙ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ, ΠΑΙΡΝΕΙΣ!!! Τις περισσότερες φορές τουλάχιστον!

Έχεις ένα μικρό καφέ ή μπαράκι και θες να κανεις ενα live! Δεν θα φωνάξεις μια μπάντα η οποία έχει χρόνια στην αγορά, έχει κάνει ένα σκασμό live, μπορεί να έχει και κάποια δισκογραφική πορεία, και θα τους δώσεις 100€! Εφ'όσον μέχρι εκεί φτάνει το χέρι σου, ή ΔΕΝ κάνεις live, ή φωνάζεις μια ανερχόμενη, μικρή μπάντα (δόξα τον θεό υπάρχουν χιλιάδες εκεί εξω) που δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις!Ακόμα! Μην περιμένεις βέβαια να ακούσεις τους Lynyrd Skynyrd, ή τον Carlos Santana!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ!
Οι επιχειρηματίες πρέπει να μάθουν να δουλεύουν αρχικά με ηθική και με γνώση του αντικειμενου και μετά βέβαια να μάθουν να μαζεύουν και λίγο τα χέρια τους!!

Τελικά μακρυγόρησα!!! :)

Δημήτρης

Anonymous said...

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν διαφωνώ με πολλά από όσα λες. 'Δουλειά' σου είναι να παίξεις μουσική, όχι κάτι παραπάνω.

Διαφωνώ από το σημείο που ενώ ξεκαθαρίζεις ότι δεν σε αφορά κόσμος, promotion κλπ, ξαφνικά θέλεις ποσοστό από τα κέρδη, αλλά όχι από τη ζημία. Για μένα που είμαι εκτός χώρου είναι τρελό και παράλογο και δεν έχεις απαντήσει σε αυτό. Είναι απλά άδικο και είναι σαν να παρουσιάζεις διπλή προσωπικότητα, που είσαι καθαρά καλλιτέχνης, θέλεις την αμοιβή σου και να μη σε νοιάξει τίποτα άλλο, όμως ξαφνικά πιάνει απληστία και θέλεις κέρδη αν έχει κόσμο.

Επίσης διαφωνώ με το ύφος σε κάποια σημεία που τον θεωρείς εκ των προτέρων πλούσιο (lol πλέον εκτός από εξαιρέσεις), απατεώνα, εχθρό κλπ, αλλά περιμένεις να σου φερθεί άψογα. Συνήθως (σίγουρα όχι πάντα), ότι δώσεις θα πάρεις.

Είμαι και εγώ πολύ υπέρ του σεβασμού, και προς πελάτες και προς συνεργάτες, για αυτό και ενώ μαγαζιά κλείνουν, ειδικά στον κλάδο του internet cafe που έπιασες ακόμη γεμίζουμε. Γιατί γυρνάμε πολλά από τα έσοδα στο μαγαζί και έχει μια Χ ποιότητα που ο άλλος δε νιώθει κορόϊδο που θα πληρώσει να κάτσει, αλλά ότι αξίζει. Το θέμα είναι όμως ότι και εγώ θα κάνω αυτό που συμφέρει στην επιλογή συνεργάτη.

Μη ξεχνάς ότι ο επιχειρηματίας είναι άνθρωπος, δεν γεννήθηκε με πούρο, cabrio, κακό βλέμμα, και όλα τα συναφή που δείχνει μία καρικατούρα. Κάπου αλλού είναι πελάτης και πάει επειδή γουστάρει, έχει το χόμπυ του που το κάνει επειδή γουστάρει, αλλά στη δουλειά του κοιτάει τι πρέπει να γίνει προς το συμφέρον. Και ενώ συμφωνώ ότι δεν είναι δουλειά σου να φέρεις κόσμο, όταν υπάρχει ανταγωνισμός, κρίση, και η μπάντα Ψ πει φέρνω κόσμο, και φέρει κόσμο, θα τη προτιμήσει, θα ψάξει για κάτι ίδιο μετά, και συγγνώμη αλλά δεν θα φταίει. Είναι απλά λογικό.

Στα υπόλοιπα λίγο-πολύ συμφωνούμε. Καλή συνέχεια, για όλους τα ίδια σκατά είναι πλέον :)

Unknown said...

Μα αυτό σου λέω αγαπητέ...

Δεν έχει καμία σχέση με τη ζημιά ο καλλιτέχνης - δε θα έπρεπε να έχει. Το επιχειρηματίας βγαίνει από τη λέξη επιχειρώ - που ενέχει ρίσκο. Ο καλλιτέχνης είναι το φουλ του άσσου στα χέρια ενός έξυπνου επιχειρηματία που θα του γεμίσει το μαγαζί. Αν είναι κουτοπόνηρος όπως οι περισσότεροι απλά θα φέρει 60 άτομα δικά του για να πεί ότι κάτι έγινε στο μαγαζί του και δεν μπήκε μέσα.

Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαικού κόσμου μόνο όπου συναντάς ελληνικά μαγαζιά συναντάς αυτή τη λογική. Οπουδήποτε αλλού, αυτοί που ανοίγουν ένα music stage, βάζουν τους καλλιτέχνες μέσα με budget, οι μπάντες παρουσιάζουν μόνο το υλικό τους και ΜΕΡΙΚΑ covers, η συναυλία δεν ξεπερνάει ποτέ τις 2 ώρες, οι αφισσοκόλληση και η διαφήμιση γίνεται από το μαγαζί, όπως και η πώληση εισητηρίων, η απόδοση προσκλήσεων κτλ και στο τέλος της βραδιάς αν δεν πήγε καθόλου καλά η συναυλία απλά το σχήμα δεν ξαναπαίζει. Το ρίσκο είναι του επιχειρηματία άρα και κάνει την επένδυση σε ένα όνομα για να φορτώσει extra κόσμο στο χώρο του, όχι για να βάλει 5 νοματέους μέσα. Εδώ τους λες να βγάλουνε καμία γύρα σφηνάκια για τον κόσμο για να διαφημιστούνε και σου λένε "σιγά μη χαλάσω την κάβα μου" (από κάβα που ούτως ή άλλως είναι μπόμπα.

Μόνος χώρος που ξέρω να το κάνει αυτό που σου λέω είναι το Gagarin, το οποίο δουλεύει όπως οι σκηνές του εξωτερικού, αλλά φιλοξενεί ελάχιστες φορές έλληνες καλλιτέχνες μόνους τους (ίσως όχι και αδίκως - αφού το πρόβλημα ξεκινάει από τον ίδιο τον κόσμο που δεν υποστηρίζει τις ελληνικές μπάντες).

Anyway, η συζητήση παίρνει πολλές διαστάσεις - αλλά εν ολίγοις νομίζω το point μου είναι ξεκαθαρό.

Unknown said...

Btw +1 sto Dimitri και στον Ανώνυμο Deejay. +1 και στον επιχειρηματία για τη διάθεση του για συζήτηση...Όλοι γινόμαστε καλύτεροι μέσα από αυτό...

Anonymous said...

Η δυναμη διαπραγματευσης ενος μουσικου συγκροτηματος υπαρχει οταν εχει κοινο. Εαν το συγκροτημα ειναι νεο στο χωρο το πιο ευκολο ειναι να αρχισει κανει support εμφανισεις σε πιο γνωστα συγκροτηματα (χωρις πληρωμη). Το κοινο που πηγαινει στις συναυλιες δεν το απασχολει τα ποσοστα κερδους του επιχειρηματια και του συγκροτηματος. Βεβαια το κοινο επιλεγει που θα παει σε συγκριση και με το αντιτοιμο. Οσο πιο ακριβο το εισητηριο τοσο πιο δημοφιλης η μπαντα (με μερικες εξαιρεσεις).

Ενα συγκροτημα που ξεκινα την πορεια του πρεπει να αντιληφθει οτι τα πρωτα χρονια δεν θα αποκομισει οικονομικα οφελη απο την μουσικη του (αλλωστε αυτο δεν ειναι αμεσος σκοπος, αφου η μουσικη ειναι πρωτιστος αναγκη εκφρασης), αλλα θα αποκτησει περισσοτερους φαν.


Αν ολα πανε καλα και η μουσικη του συγκροτηματος εχει απηχηση στο κοινο οσο περνανε τα χρονια (το μουσικο γουστο ειναι υποκειμενικο) μπορει να αρχισει να διαπραγματευεται αμοιβες μεσα σε λογικα πλαισια.


Ενα καλο βιβλιο σε σχεση με το θεμα

http://www.play.com/Books/Books/4-/5816750/Tour-Smart/Product.html


Νικος Παμουκτσογλου

Anonymous said...

Θα συμφωνήσω μαζι σου Kay, γιατί το έχω βιώσει και το βιώνω κάθε φορα που κανονίζω για Live...Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πια "ρομαντικοί" και λάτρεις της μουσικής και του live ως επιχειρηματίες (ισως και ποτε να μην υπήρχαν).
Αν μπορούσε σε κάθε σκηνη να ερχόταν ενα group και να έλεγε στον επιχειρηματία:"Οκ, φίλε, εγω παιζω στο μαγαζί σου ΤΣΑΜΠΑ", κανεις επιχειρηματίας δεν θα έλεγε ΟΧΙ.(εκει θα καταλήξουμε)

Οπότε συνοψίζουμε:
1.Ο μουσικός/ τραγουδιστής κτλ είναι καλλίτεχνης.(και ισως μπορει να κανει κατι που αλλοι δεν μπορουν και ισως ποτε δεν θα μπορεσουν...)
2.Προσφέρει "υπηρεσίες" (αν το πουμε ετσι) δηλ. ψυχαγωγια και διασκέδαση και πρεπει να πληρώνεται γι΄αυτο΄.
3.Απαιτεί την επιστρατευση ολων των ικανοτήτων του, ψυχικων, πνευματικων και ...υλικων.
4.ΔΕΝ ειναι προιον ή εμπορευμα που θα πουν πολλοί...(ειπαμε, προσφερει, δεν πουλαει αλλά ανταμοιβεται γι αυτό)
5.Τι θα ήταν οι δισκογραφικές με καλλιτεχνες μόνο με cd χωρίς LIVE;
6.Και στο κάτω-κάτω ειναι αυτό που λεγεται γενικώς:
ΤΟ LIVE ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ...

Post a Comment

Popular Posts

Με Ποια Κριτήρια Επιλέγετε Σε Ποιο Live Θα Πάτε Σήμερα (με σειρά προτεραιότητας)